Woningnood, telefoons die niet worden opgenomen, perikelen met huurders en perikelen met elkaar.
Het kwam allemaal aan de orde in drie voorstellingen die Woontij zondag liet opvoeren in de dorpshuis De Waldhoorn in Den Hoorn voor de huurders. Dat gebeurde ter gelegenheid van het 75-jarige jubileum van de Texelse woningstichting die officieel sinds 27 november 1947 bestaat.
Het werd een leuke voorstelling onder aanvoering van Cor van Heerwaarden, Janien de Bruijn, Bert Schuiling, Marieke Mast en Belinga Laan op het podium. Zij speelden in diverse diverse sketches waarbij Woontij zelf ook niet gespaard werd.
Een telefoon die vóór werktijd onophoudelijk rinkelde en pas stipt om 08.00 uur werd opgenomen, een onderhoudsman die huurders op hun kop gaf voor haren in een afvoerputje en frituurvet in de wc, besparingen van geld op alles en de hoeveelheid belangstellenden die zich soms tegelijk kan melden als er een huurhuis vrijkomt. Het kwam allemaal aan de orde in de voorstellingen. Medewerkers Christine Groen, Nathalie Smit en Sandra Schuin van Woontij dezen zelf ook mee op het podium.
Natje en droogje
Tegelijkertijd werden de huurders die in de zaal zaten goed verzorgd met een natje en een droogje. Er was onder meer een glas alcoholvrije champagne, soep een een broodje en appelkoek die bij de Novalishoeve wordt gemaakt. Op een filmpje was eerst te zien hoe de appelkoek bij de zorgboerderij werd geproduceerd en daarna gingen Sarah en Freya Eshuijs ermee rond in de zaal.
De voorstelling was tactisch aangepast op de lekkernijen; als de gasten in de zaal wat te eten of te drinken hadden, zorgde Klaas de Jong voor gitaarspel op het podium zodat er de ruimte was om de uitgedeelde lekkernijen rustig op te eten. De voorstelling kende een leuke slotscène die zich afspeelde in 2047 waarbij alle medewerkers van 2022 vanwege verhoogde pensioenleeftijden nog steeds krakend en piepend aan het werk waren in het kantoor van Woontij. Ze hadden tegen die tijd wel de woningnood (op ludieke wijze) na honderd jaar eindelijk een keer opgelost.
Honden waren verboden en alle hondenhokken waren ’tiny houses’ geworden (‘je kunt er alleen staan, dus voor alleenstaanden” ). Alle huizen waarvan de bewoners waren gescheiden, werden voorzien van een ‘scheidingwand’ zodat iedereen in hetzelfde huis kon blijven en niet over twee huizen verspreid hoefde te worden. En als klapper had Woontij De Krim geannexeerd: alle woningnood in één keer opgelost.
75 jaar
De basis voor het huidige Woontij werd eind 1946(kort na de Tweede Wereldoorlog) gelegd met de oprichting van de Algemene Woningbouwvereniging Texel. Initiatiefnemers waren de gemeente, Texelse Bestuurdersbond, de Christelijke Landarbeidersbond, de Katholieke Arbeidersbeweging, de Eenheidsvakcentrale, de Algemene Texelse Middenstandvereniging en de Katholieke Middenstandsvereniging. Op 27 november 1947 werd de vereniging door de minister van woningbouw erkend als toegelaten instelling in het kader van de Woningwet. In 1993 werd de woningbouwvereniging omgevormd in een stichting (Woningstichting Texel). De bewoners kregen toen inspraak via een bewonersvereniging. In 1999 fuseerde Woningstichting Texel met Stichting Bejaardenzorg Texel tot Stichting Wonen Texel. In 2004 volgde een fusie tussen Stichting Wonen Texel en de Algemene Woningbouwvereniging Nieuwediep Den Helder. Daarna ontstond het huidige Woontij. ”Die naam werd bedacht tijdens een zeiltocht op de Waddenzee en afgeleid van wantij”.
